Zaterdag
20 mei, lang weekend ! Wel zin om te duiken, even niet om al mijn duikspullen 4
stranden te sjouwen naar paalhoofd 15-16 waar de rest van de Dishoekduikers te
water gaat. Ik besluit om een korte duik van een half uur te maken. Rustig aan
naar de onderzijde van de kleirichel welke hier op 14 mtr diepte ligt.
Gekleed
in droogpak met natuurlijk kap, handschoenen, lamp, witte duikfles, een paar
duikvinnen etc. loop ik het water in. Bril spoelen, automaat in mijn mond,
vinnen aantrekken, compas zetten en ik ga onder water. Het zicht is matig, ± 50
cm, de stroming goed voelbaar, allebei vrij normaal voor Dishoek duikwater. Het
zicht vanwege de algenbloei rond deze tijd van het jaar en de stroming is hier
vrijwel altijd voelbaar, stopt nooit maar draait met kentering van het tij.
Zoals
gepland en bijna tot op de minuut kom ik na een half uur boven water. Het
eerste wat ik zie is de reddingsboot van de reddingspost Dishoek die op het
strand ligt. Als ik rond mij kijk zie ik ook nog de reddingsboot Koopmansdank
uit Breskens en de Ully uit Westkapelle. Als ik dan ook Jacqueline aan de kant
zie begin ik wel te vermoeden dat ze hier vanwege mij zijn en daar voel ik mij
zeer ongemakkelijk bij ook al ben ik mij van géén kwaad bewust.
Jacqueline
die in ons strandhuisje zat zag de reddingsboot Koopmansdank met grote snelheid
aan komen varen en vervolgens langzaam langs de kant varen alsof ze wat
zochten. Hierop heeft ze onze marifoon aangezet om te luisteren of ze hier een
bericht over hoorde. Vrijwel meteen hoorde ze dat ze een zwemmer zochten die
bij ons voor te water was gegaan en niet meer boven was gekomen .......
Natuurlijk besefte ze meteen dat het om mij ging waarop ze direct naar de
reddingspost Dishoek belde om te vertellen dat de vermiste zwemmer zeer
waarschijnlijk haar man was die was gaan duiken en waarschijnlijk voor een
zwemmer was aangezien. De reddingspost heeft dit vervolgens direct doorgegeven
naar de andere instanties.
Zoals
eerder gezegd voelde ik mij zeer ongemakkelijk dat deze reddingsactie om mij in
het werk was gezet. Zeker nadat ik achteraf hoorde dat er in totaal 4
reddingsboten, de boot van de douane, het kustvoertuig van de reddingspost
Westkapelle, een ambulance en zelfs de traumahelikopter waren opgeroepen. Ik
vind dat mij echter niets te verwijten valt. Ik duik hier al meer dan 10 jaar,
heb als duiker ook meerdere keren mee
gedaan met reddingsoefeningen van de KNRM en reddingspost Dishoek, wij hebben
als Dishoekduikers o.a. verhalen geschreven voor de strandgids en natuurlijk
onze weblog. Alle bewoners van de strandhuisjes zijn bekend met het feit dat
wij hier duiken. Bij deze duik ben ik ook met volledige uitrusting over het
strand gelopen (laag water) en heb nog enige minuten in het water gestaan om
duikbril te spoelen en op te zetten, vinnen aan te doen en kompas te zetten. Al
die tijd ben ik in mijn ogen toch zeer herkenbaar als een duiker (witte fles op
mijn rug, duikbril op, luchtslangen etc. achter mijn hoofd).
Ik
wil dit stukje afsluiten om alle hulpdiensten bedankten voor hun inzet ! Zeer
indrukwekkend hoeveel mensen en materieel er binnen 20 minuten aanwezig waren.
DD
Jaro
Marjon 21 mei 2013 10:49
Pfff...wat een verhaal zeg! Met happy end, daar houden we van! :-)