woensdag 31 juli 2013

2013-07-06 Noordzee II (BV34).

2013-07-06 Noordzee II (BV34).

Duik 370 richting wrak "de Noordzee". Watertemperatuur 17 graden en de boven water temperatuur is nog 22 graden. Gezien het tij word het een avondduik en moeten om 19.00 te water. De spullen worden in orde gemaakt en het bootje te water gelaten. Vandaag gaan er nog 2 duikers mee uit Duitsland. Markus en Ditte. Zij hebben de boot in Westkapelle te water gelaten en we varen samen naar de Noordzee II. Ruim op tijd komen we eraan en gaan dreggen ( met het anker over de bodem krabbend ) op zoek naar de Noordzee II. We hebben hem snel gevonden en zitten met het anker vast op het stuurhuis. Roel gaat als eerste naar beneden en kijkt of het anker goed is geborgt. Dit om te voorkomen dat als het tij keert het anker losspoeld. Ikzelf, Markus en Ditte dalen ook af en we maken onze rail vast aan die van Roel. Zo is het heel relaxt om heerlijk over het wrak te duiken. Met een diepte van max 8 meter is het lang uit te houden. Wat vooral opvalt is de grote hoeveelheid boompjesslakken. In alle maken.  Het hele wrak is mooi begroeid met anjelieren in verschijdene kleuren.
 
 
Er zit redelijk wat vis in het wrak dit is mooi om te zien want het zicht is goed. We kijken zo 3 meter weg. Dit hebben we lange tijd niet gehad. Als het middag zou zijn geweest en de zon er recht op staat is de hele Noodzee goed te zien. We volgen de rail verder en komen de eerste slakdolf tegen. Tot nu toe vind ik het een visje wat altijd zo heerlijk blijft zitten voor de camera maar ik heb deze keer minder geluk. Misschien omdat het later op de dag is en ze wat actiever worden dat weet ik niet, maar ik krijg ze moeilijk op de foto. We zwemmen weer een stukje verder en een grote kreeft kijkt ons aan. De hoofdkrabben zijn hier ook van groot formaat en eigenlijk altijd traag. In totaal komen we 4 slakdolfjes tegen in verschillende kleuren. Ik heb tot nu toe nog nooit zo veel slakdolven gezien. Over het algemeen is het een visje wat je maar af en toe tegenkomt. Het zijn mooie kleine visjes met een maximale grote van 18 cm.
 

Na 70 minuten begin ik het koud te krijgen en gaan we naar boven. Weer een duikje om op te schrijven en reden genoeg om terug te gaan.
 
 
Ik zal nog een beschrijving geven van een slakdolf.
  

De Slakdof ( in oude nederlandse boeken ook krinkbuik) genoemd. In het latijns de Liparis Liparis. Het is een kleine zoutwatervis die maximaal. 18 cm wordt. De buikvinnen zijn vergroeit tot een ronde zuigschijf vandaar de naam kringbuik. Hun eten bestaat voornamelijk uit garnalen, vlokreeften en kleine vissen. De slakdolf is herkenbaar aan zijn karakteristieke houding met de staart opzij en naar voren geklapt en lig op hard substraat. Deze soort is in staat om zijn kleuren en patronen binnen korte tijd te wisselen of aan te passen aan zijn ondergrond. Als je een oranje rode slakdof tegenkomt is dit een mannetje in paringstijd.

Na de duik is het nog lang vertoeven op het strand

DD Astrid

zaterdag 6 juli 2013

2013-06-29 Slakjes bij Zoutelande.

2013-06-29 Slakjes bij Zoutelande.

Vandaag een ander vertrek punt. Het strandhuisje is verhuurd dus daarom liggen onze spullen nu in het daghuisje van Jaro een paar stranden verderop.

Rond half elf hebben we op het strand afgesproken. Bestemming nog onbekend. Wel ergens tussen Zoutelande en Westkapelle. Dit hangt van de zee af. We vertrekken rustig op het gemakje. Er staan wat golven dus varen we rustig langst de kant. Bij Zoutelande twijfelen we gaan we naar de zandbank of gaan we naar het paalhoofd voor de reddingspost. Het word het paalhoofd. Omdat het nog te veel stroomt wachten we op de kant. Voor Roel een leuk moment om weer eens lekker met de camera te spelen.


Normaal gaan we altijd 1½ uur voor laagwater Vlissingen te water. Nu werd dat maar een uur voordien. Als we het water in gaan stroomt het nog iets en is het zicht matig ook omdat we ondiep zitten. Na een kwartiertje trekt dat gelukkig bij.

Voor het paalhoofd bij Zoutelande zit nog een oude dijk hoofd waar je mooi omheen kan zwemmen en die overloopt in de kleirichel. De krabben, hoofdkrabben en de heremiet kreeftjes hebben het hier goed naar hun zin. Af en toe zie je hier ook een hooiwagenkrab. Maar waar ik geheel van stond te kijken was de hoeveelheid slakken. En zeker niet van 1 soort. Zo zagen we eerst de boompjesslak.


Daarna kwamen we veel eitjes tegen. Maar van welke slak. Als we goed kijken zit eromheen nog een bruin witte vlek. En als we nog eens goed kijken blijk dit de rosse sterslak te zijn


Zo'n groepje komen we niet 1 keer tegen maar wel meerdere malen. Af en toe komen we ook een witte slak tegen. Wel met rozet en geen rok. Welke soort dit is weet ik niet. Durf er geen naam aan te geven. Later blijkt op de foto dat het toch waarschijnlijk om de rosse sterslak gaat maar dan een witte uitvoering.


Een stukje hoger komen we weer een groepje slakken met veel sprietjes tegen. Dit blijkt een groepje slanke ringsprietslakjes te zijn.

 
 
Verderop komen we de brede ringsprietslak tegen op de kleirichel.
 
 
Roel komt zelfs nog een knotsslak tegen.


Dat er zoveel slakken op zo'n klein stukje te vinden waren is toch wel heel erg leuk en diep hoef je hier niet te duiken. Ik heb gemiddeld op 3 meter gezeten. Door de slakken zijn we niet eens ver geweest. Je komt hier wel veel vislijn tegen en voor degene die vissen. Er groeid hier zelfs vislood.
Vorig jaar heb ik hier samen met Jaro toch wel een loodje of 50 weggehaald.


Na 50 minuten begon het iets harder te stromen en was het ook tijd om naar boven te gaan.
Toen we boven waren was de zon meer gaan schijnen de golven gaan liggen en de wind ook afgenomen. We zijn rustig op het gemakje terug naar Dishoek gevaren. Het was weer een leuk duikje met leuke fotos'van al het moois wat we hebben gezien en een hele puzzel om de soorten slakjes uit te kunnen zoeken.


Voor iemand die niet diep wilt duiken een leuke duikstek. En vanaf de kant als je een goede parkeerplaats weet te vinden tegen de dijk. Een locatie die goed te doen is.

DD Marian

donderdag 4 juli 2013

2013-06-20 Gastduikers Bert en John gaan mee naar de Noordzee II (BV 34).

2013-06-20 Gastduikers Bert en John gaan mee naar de Noordzee II (BV 34).

Allereerst nog hartstikke bedankt dat we met jullie mee hebben mogen duiken en dat jullie voor het transport van onze duikuitrusting hebben gezorgd!
Het mooie onderkomen met super motorboot van Roel en Astrid.

Roel heeft keurig aangemeld waar we met zijn vieren voor anker zijn gegaan namelijk boei BV34 waarbij het sleepboot wrakje ligt. Eerst nog wat grote jongens laten passeren in de vaargeul, want die moesten we over om bij de boei te komen.


Nadat Roel de boot vast op het wrakje verankerd had en we de benodigde instructies hadden gekregen konden we aan de mooie duik beginnen onder ideale omstandigheden met een heerlijk zonnetje en weinig golven en nagenoeg geen stroming!


John ging met Roel als buddy samen gevolgd door Astrid en Bert die op gepaste afstand volgden en mooi Roel zijn reellijn konden volgen, wat heel goed werkte.
Het wrakje was mooi begroeid met schitterende anemonen, zee anjers, sponzen en nog veel meer kleurrijk onderwater leven. Je kon geen blik slaan of je zag wel boompjes slakken en dan niet één maar meerdere tegelijk.


En nog een bejaarde kreeft die John een beetje pissig heeft gemaakt met zijn lamp en zich wilde botvieren op Bert maar gelukkig miste op een haar.


Na een duik tijd van 77 min en een diepte van 8,5 m kwam er helaas een einde aan deze duik, John en Bert een nieuwe ervaring rijker. Eenmaal boven na een rustige opstijging waren er alleen maar blijde gezichten aan boord. En gingen de gedachten al gauw richting een volgende duik samen met leden van de Dishoekduikers wand beide vonden het zeker alle moeite waard.


Alleen dan de sleutel niet in de auto laten liggen, Heeft zo zijn voordelen!

Het duikje werd afgesloten op het terras van de strandvilla met een dee briefing een hapje en uiteraard een drankje in de volle zon!

Hebben de herinnering bijgeschreven in het logboek, want deze duik vergeten we niet licht, ook zonder logboek!


Nadat Martina, John's vrouw, ons uit de brand had geholpen konden we tevreden huiswaarts gaan.

Nogmaals hartelijk dank, slijm slijm, aan Astrid en Roel! Volgens ons vonden jullie het ook prettig om met ons te duiken en indien mogelijk houden wij ons aanbevolen voor menig duikje met jullie.

Met vriendelijke groeten jullie gastduikers John & Bert