2014-05-18 De eerste Sepia's zijn er

2014-05-18 De eerste Sepia's zijn er

Dit word dan de eerste zomerse dag met een stralend zonnetje en een vlak zeetje. De zee nodigt uit om te gaan duiken maar ook te gaan scannen.   

Watertemperatuur in grafiek voor Vlissingen

We gaan eerst maar eens een kijkje nemen bij de tipi's.

Om 10.00 uur is het tijd om te water te gaan. Heerlijk in nat pak en met een watertemperatuur van 14 graden is dat al 70 minuten vol te houden. Ik ga samen met mijn buddy Marian onder. Het zicht valt nog niet tegen. Roel en Jaro duiken ook onder.

 

 

We moeten een klein kwartiertje zoeken voor we de eerste tipi vinden. Gelukkig er zitten eitjes aan, klein maar van de sepia. Ha mooi. Dan zijn ze in ieder geval in de buurt. We zwemmen verder en wat is het dan toch altijd weer prachtig als je bij een tipi komt en je kijkt in die bijzondere ogen van de sepia.  

 

 

 

Ze zijn nog niet in grote getalen aanwezig maar 4 sepia's waren toch bezig hun eitjes af te zetten.

We aanschouwen de sepia's even en ik maak wat foto's. Deze zijn nog niet optimaal maar ook het zicht werkte niet mee. Ik had moeite om een mooi plaatje te schieten. Maar de eerste kiekjes zijn er.

 

 

We kijken nog bij de andere tipi's ook daar wel wat eitjes maar nog geen sepia's.

 

 

 

Na 70 minuten is het tijd om door vele oorkwallen een weg naar de kant te vinden. 

 

Op het terras drinken we lekker een bakje koffie en vertellen we de verhalen van onze duik.

Astrid

2014-03-24 Het huisje is weer naar het strand

2014-03-24 Het huisje is weer naar het strand.

Vandaag was het zover. Gelukkig mooi weer. Vanmorgen om 8 uur kon het huisje naar het strand.

"Toch wel een mooi zicht zo". 

We zullen nog wel even nodig hebben om alles goed te zetten en schoon te maken. Maar we kunnen niet wachten om het water in te gaan. De watertemperatuur is nu al 9,3°C. 

"We zijn één van de eerste op het strand".

DD Marian

2014-03-15 Het Westerschelde Sepia Project 2014 is weer begonnen.

2014-03-15 Het Westerschelde Sepia Project 2014 is weer begonnen.

Het Westerschelde Sepia Project 2014 is weer begonnen.

Vandaag hebben we in een weiland in Koudekerke 5 wilgen geknot.

"Roel kon er geen genoeg van krijgen".

We hebben daar na de goede takken uitgezocht om deze op de achterkant van het strandhuisje mee naar het strand te laten vervoeren.

DD Marian

2013-07-06 Noordzee II (BV34).

2013-07-06 Noordzee II (BV34).

Duik 370 richting wrak "de Noordzee". Watertemperatuur 17 graden en de boven water temperatuur is nog 22 graden. Gezien het tij word het een avondduik en moeten om 19.00 te water. De spullen worden in orde gemaakt en het bootje te water gelaten. Vandaag gaan er nog 2 duikers mee uit Duitsland. Markus en Ditte. Zij hebben de boot in Westkapelle te water gelaten en we varen samen naar de Noordzee II. Ruim op tijd komen we eraan en gaan dreggen ( met het anker over de bodem krabbend ) op zoek naar de Noordzee II. We hebben hem snel gevonden en zitten met het anker vast op het stuurhuis. Roel gaat als eerste naar beneden en kijkt of het anker goed is geborgt. Dit om te voorkomen dat als het tij keert het anker losspoeld. Ikzelf, Markus en Ditte dalen ook af en we maken onze rail vast aan die van Roel. Zo is het heel relaxt om heerlijk over het wrak te duiken. Met een diepte van max 8 meter is het lang uit te houden. Wat vooral opvalt is de grote hoeveelheid boompjesslakken. In alle maken.  Het hele wrak is mooi begroeid met anjelieren in verschijdene kleuren.

 

 

Er zit redelijk wat vis in het wrak dit is mooi om te zien want het zicht is goed. We kijken zo 3 meter weg. Dit hebben we lange tijd niet gehad. Als het middag zou zijn geweest en de zon er recht op staat is de hele Noodzee goed te zien. We volgen de rail verder en komen de eerste slakdolf tegen. Tot nu toe vind ik het een visje wat altijd zo heerlijk blijft zitten voor de camera maar ik heb deze keer minder geluk. Misschien omdat het later op de dag is en ze wat actiever worden dat weet ik niet, maar ik krijg ze moeilijk op de foto. We zwemmen weer een stukje verder en een grote kreeft kijkt ons aan. De hoofdkrabben zijn hier ook van groot formaat en eigenlijk altijd traag. In totaal komen we 4 slakdolfjes tegen in verschillende kleuren. Ik heb tot nu toe nog nooit zo veel slakdolven gezien. Over het algemeen is het een visje wat je maar af en toe tegenkomt. Het zijn mooie kleine visjes met een maximale grote van 18 cm.

 

Na 70 minuten begin ik het koud te krijgen en gaan we naar boven. Weer een duikje om op te schrijven en reden genoeg om terug te gaan.

 

 

Ik zal nog een beschrijving geven van een slakdolf.

  

De Slakdof ( in oude nederlandse boeken ook krinkbuik) genoemd. In het latijns de Liparis Liparis. Het is een kleine zoutwatervis die maximaal. 18 cm wordt. De buikvinnen zijn vergroeit tot een ronde zuigschijf vandaar de naam kringbuik. Hun eten bestaat voornamelijk uit garnalen, vlokreeften en kleine vissen. De slakdolf is herkenbaar aan zijn karakteristieke houding met de staart opzij en naar voren geklapt en lig op hard substraat. Deze soort is in staat om zijn kleuren en patronen binnen korte tijd te wisselen of aan te passen aan zijn ondergrond. Als je een oranje rode slakdof tegenkomt is dit een mannetje in paringstijd.

Na de duik is het nog lang vertoeven op het strand

DD Astrid

2013-06-29 Slakjes bij Zoutelande.

2013-06-29 Slakjes bij Zoutelande.

Vandaag een ander vertrek punt. Het strandhuisje is verhuurd dus daarom liggen onze spullen nu in het daghuisje van Jaro een paar stranden verderop.

Rond half elf hebben we op het strand afgesproken. Bestemming nog onbekend. Wel ergens tussen Zoutelande en Westkapelle. Dit hangt van de zee af. We vertrekken rustig op het gemakje. Er staan wat golven dus varen we rustig langst de kant. Bij Zoutelande twijfelen we gaan we naar de zandbank of gaan we naar het paalhoofd voor de reddingspost. Het word het paalhoofd. Omdat het nog te veel stroomt wachten we op de kant. Voor Roel een leuk moment om weer eens lekker met de camera te spelen.

Normaal gaan we altijd 1½ uur voor laagwater Vlissingen te water. Nu werd dat maar een uur voordien. Als we het water in gaan stroomt het nog iets en is het zicht matig ook omdat we ondiep zitten. Na een kwartiertje trekt dat gelukkig bij.

Voor het paalhoofd bij Zoutelande zit nog een oude dijk hoofd waar je mooi omheen kan zwemmen en die overloopt in de kleirichel. De krabben, hoofdkrabben en de heremiet kreeftjes hebben het hier goed naar hun zin. Af en toe zie je hier ook een hooiwagenkrab. Maar waar ik geheel van stond te kijken was de hoeveelheid slakken. En zeker niet van 1 soort. Zo zagen we eerst de boompjesslak.

Daarna kwamen we veel eitjes tegen. Maar van welke slak. Als we goed kijken zit eromheen nog een bruin witte vlek. En als we nog eens goed kijken blijk dit de rosse sterslak te zijn

Zo'n groepje komen we niet 1 keer tegen maar wel meerdere malen. Af en toe komen we ook een witte slak tegen. Wel met rozet en geen rok. Welke soort dit is weet ik niet. Durf er geen naam aan te geven. Later blijkt op de foto dat het toch waarschijnlijk om de rosse sterslak gaat maar dan een witte uitvoering.

Een stukje hoger komen we weer een groepje slakken met veel sprietjes tegen. Dit blijkt een groepje slanke ringsprietslakjes te zijn.

 

 

Verderop komen we de brede ringsprietslak tegen op de kleirichel.

 

 

Roel komt zelfs nog een knotsslak tegen.

Dat er zoveel slakken op zo'n klein stukje te vinden waren is toch wel heel erg leuk en diep hoef je hier niet te duiken. Ik heb gemiddeld op 3 meter gezeten. Door de slakken zijn we niet eens ver geweest. Je komt hier wel veel vislijn tegen en voor degene die vissen. Er groeid hier zelfs vislood.
Vorig jaar heb ik hier samen met Jaro toch wel een loodje of 50 weggehaald.

Na 50 minuten begon het iets harder te stromen en was het ook tijd om naar boven te gaan.
Toen we boven waren was de zon meer gaan schijnen de golven gaan liggen en de wind ook afgenomen. We zijn rustig op het gemakje terug naar Dishoek gevaren. Het was weer een leuk duikje met leuke fotos'van al het moois wat we hebben gezien en een hele puzzel om de soorten slakjes uit te kunnen zoeken.

Voor iemand die niet diep wilt duiken een leuke duikstek. En vanaf de kant als je een goede parkeerplaats weet te vinden tegen de dijk. Een locatie die goed te doen is.

DD Marian

2013-06-20 Gastduikers Bert en John gaan mee naar de Noordzee II (BV 34).

2013-06-20 Gastduikers Bert en John gaan mee naar de Noordzee II (BV 34).

Allereerst nog hartstikke bedankt dat we met jullie mee hebben mogen duiken en dat jullie voor het transport van onze duikuitrusting hebben gezorgd!
Het mooie onderkomen met super motorboot van Roel en Astrid.

Roel heeft keurig aangemeld waar we met zijn vieren voor anker zijn gegaan namelijk boei BV34 waarbij het sleepboot wrakje ligt. Eerst nog wat grote jongens laten passeren in de vaargeul, want die moesten we over om bij de boei te komen.

Nadat Roel de boot vast op het wrakje verankerd had en we de benodigde instructies hadden gekregen konden we aan de mooie duik beginnen onder ideale omstandigheden met een heerlijk zonnetje en weinig golven en nagenoeg geen stroming!

John ging met Roel als buddy samen gevolgd door Astrid en Bert die op gepaste afstand volgden en mooi Roel zijn reellijn konden volgen, wat heel goed werkte.
Het wrakje was mooi begroeid met schitterende anemonen, zee anjers, sponzen en nog veel meer kleurrijk onderwater leven. Je kon geen blik slaan of je zag wel boompjes slakken en dan niet één maar meerdere tegelijk.

En nog een bejaarde kreeft die John een beetje pissig heeft gemaakt met zijn lamp en zich wilde botvieren op Bert maar gelukkig miste op een haar.

Na een duik tijd van 77 min en een diepte van 8,5 m kwam er helaas een einde aan deze duik, John en Bert een nieuwe ervaring rijker. Eenmaal boven na een rustige opstijging waren er alleen maar blijde gezichten aan boord. En gingen de gedachten al gauw richting een volgende duik samen met leden van de Dishoekduikers wand beide vonden het zeker alle moeite waard.

Alleen dan de sleutel niet in de auto laten liggen, Heeft zo zijn voordelen!

Het duikje werd afgesloten op het terras van de strandvilla met een dee briefing een hapje en uiteraard een drankje in de volle zon!

Hebben de herinnering bijgeschreven in het logboek, want deze duik vergeten we niet licht, ook zonder logboek!

Nadat Martina, John's vrouw, ons uit de brand had geholpen konden we tevreden huiswaarts gaan.

Nogmaals hartelijk dank, slijm slijm, aan Astrid en Roel! Volgens ons vonden jullie het ook prettig om met ons te duiken en indien mogelijk houden wij ons aanbevolen voor menig duikje met jullie.

Met vriendelijke groeten jullie gastduikers John & Bert

2013-06-22 Sepia duikje met Betty op visite

2013-06-22  Sepia duikje met Betty op visite

Met 4 duikers gaan we om 18.45 te water.

We hebben Betty op visite en ze gaat met mij mee als buddy. Betty in goede conditie want ze liep met haar hele uitrusting de bult bij Kaapduin over alsof het niks was. Na koffie en wat verteld te hebben over het duiken bij ons voor de deur gaan we omkleden.

 

Jawel ik ga voor het eerst dit seizoen in natpak. Vorig jaar was dat zeker een maand eerder maar door de lange kou ontzag ik het. Goed dapper zoals de rest van de groep duik ik in 7 millimeter nat. We gaan te water en zien al direct dat het zicht goed is. Heerlijk na al dat slechte zicht is dit een cadeautje. Ik zwem samen met Betty naar de eerste tipi en worden al direct verwelkomd door parende en eitjesafzettende sepia's.

 

 

Roel en Jaro gaan vanaf de tipi verder met het uitzetten van een parcours om maar zoveel mogelijk te zien. De reel wordt volledig uitgezwommen. Dat is goed voor een dikke 200meter zwemmen!! Wij bewonderen eerst de sepia's en volgen daarna de reellijn in de hoop dat we bij de junker uitkomen. En jawel hoor, we zwemmen er zo op. Hij ligt er mooi bij. Bedekt met veel tubelaria, boompjesslakken, sepia's en geweldig dat Betty het vond. We vonden ook nog een klein slakdolfje. Jammer dat het slakdolfje op een moeilijk te fotograferen plek zat, dus helaas geen goede foto ervan. Die volgt de volgende keer. 

 

Na 61 minuten zwemmen we naar de kant en kunnen we aan onze welverdiende chinees beginnen die Rob voor ons heeft meegenomen. 

DD Astrid

2013-06-03 Astrid doet verslag van haar OW photoshoot.

2013-06-03 Astrid doet verslag van haar OW photoshoot.

"Eindelijk, 3 weken later dan in 2012. Toen waren de eerste sepia's er op 17 mei. De sepia's hebben Dishoek weer kunnen vinden. Startend midden op het strand zwemmen we richting tipi's. Met mijn camera in de aanslag hoop ik ze dit keer te zien. De eerste duik met mijn camera met goed zicht, want tot nu toe was het zicht erg slecht. De algen bloei is door de kou ook verlaat. We zitten nu 3 juni met een watertemperatuur van 12 graden.

Zwemmend tot 9 meter diepte komen we de eerste tipi's tegen. Geweldig wat een sepia's!!! Prachtig grote mannetje met mooie diepe kleuren, want ze zijn dan ook af en toe flink aan het vechten en dan kleuren ze tot diep rood.  Ze kijken mekaar dan ook aan met steeds veranderende vorm van ogen.



Ik neem positie in en maak mijn camera klaar om foto's te gaan nemen. Tijdens het richten van de mijn flitser breekt een deel van mijn flitserarm af. Pech, dan maar met mijn hand de flitser in positie houden. Ik zet de camera in de p-stand en ga kijken of ik ze mooi op de foto kan krijgen. Dit is nog niet zo eenvoudig zeker niet als je ze vechtend erop wilt krijgen.

 



Als het vrouwtje de eieren aan het afzetten is kun je mooie foto's maken. Je kan ze zo dicht benaderen in deze tijd van het jaar. Bijgevoegd mijn eerste sepia foto's .

 



 

We hebben er een lange duik van gemaakt blijkt met 79 minuten op de computer. Het was dan ook de eerste duik van dit jaar op Dishoek met goed zicht. Heerlijk.Heerlijk genieten was ook het duiken met mijn voorbeeld waar ik jaren naar heb kunnen kijken hoe je moet fotograferen onder water. En ik kan je vertellen daar heb ik veel van opgestoken. Thanks Roel. De komende tijd zal ik dan ook zeker de tips die ik krijg gebruiken om mijn foto's steeds te verbeteren".

DD Astrid

2013-05-17 tot 20 mei Pinksterweekend

2013-05-17 tot 20 mei Pinksterweekend

2013-05-20 Een korte duik met een lang verhaal .....................

2013-05-20 Een korte duik met een lang verhaal .....................

Zaterdag 20 mei, lang weekend ! Wel zin om te duiken, even niet om al mijn duikspullen 4 stranden te sjouwen naar paalhoofd 15-16 waar de rest van de Dishoekduikers te water gaat. Ik besluit om een korte duik van een half uur te maken. Rustig aan naar de onderzijde van de kleirichel welke hier op 14 mtr diepte ligt.
 

Gekleed in droogpak met natuurlijk kap, handschoenen, lamp, witte duikfles, een paar duikvinnen etc. loop ik het water in. Bril spoelen, automaat in mijn mond, vinnen aantrekken, compas zetten en ik ga onder water. Het zicht is matig, ± 50 cm, de stroming goed voelbaar, allebei vrij normaal voor Dishoek duikwater. Het zicht vanwege de algenbloei rond deze tijd van het jaar en de stroming is hier vrijwel altijd voelbaar, stopt nooit maar draait met kentering van het tij.

 

De kleirichel is hier heel hoog, het laatste stuk bijna verticaal. Hier duik je als bij een dropoff. Onderaan de kleirichel (14 mtr) de richel een stukje gevolgd richting Zoutelande. Na een duiktijd van ± 18 minuten langzaam langs de richel schuin naar boven. Wat heremietkreeft, Noordzeekrab en een zeenaald, niet echt iets bijzonders dus maar gewoon lekker op het gemakje aan het duiken. Na ± 20 minuten hoor ik een kleinere snelle boot overvaren daarna een wat grotere. Voor dit duikwater niet iets bijzonders. De vaarrgeul ligt vrij dichtbij waarbij geluid onderwater ook nog eens ver draagt. Ook kleinere boten varen hier veel langs, van zeilboten en vissers tot aan politie/douane/rijkswaterstaat etc.
 

Zoals gepland en bijna tot op de minuut kom ik na een half uur boven water. Het eerste wat ik zie is de reddingsboot van de reddingspost Dishoek die op het strand ligt. Als ik rond mij kijk zie ik ook nog de reddingsboot Koopmansdank uit Breskens en de Ully uit Westkapelle. Als ik dan ook Jacqueline aan de kant zie begin ik wel te vermoeden dat ze hier vanwege mij zijn en daar voel ik mij zeer ongemakkelijk bij ook al ben ik mij van géén kwaad bewust.

 

Aan de kant krijg ik het verhaal te horen. Een vrouw die hier op vakantie was en op het strand liep meende een in het zwart geklede zwemmer te water zien gaan die vervolgens onderdook en niet meer boven kwam. Hierop heeft ze 112 gebeld en daarmee de nodige instanties aan het werk gezet.......

Jacqueline die in ons strandhuisje zat zag de reddingsboot Koopmansdank met grote snelheid aan komen varen en vervolgens langzaam langs de kant varen alsof ze wat zochten. Hierop heeft ze onze marifoon aangezet om te luisteren of ze hier een bericht over hoorde. Vrijwel meteen hoorde ze dat ze een zwemmer zochten die bij ons voor te water was gegaan en niet meer boven was gekomen ....... Natuurlijk besefte ze meteen dat het om mij ging waarop ze direct naar de reddingspost Dishoek belde om te vertellen dat de vermiste zwemmer zeer waarschijnlijk haar man was die was gaan duiken en waarschijnlijk voor een zwemmer was aangezien. De reddingspost heeft dit vervolgens direct doorgegeven naar de andere instanties.

 

Een paar minuten nadat de reddingsboten doorkregen dat het waarschijnlijk om een duiker ging stak ik mijn hoofd boven water. Het hoofd van de reddingspost Dishoek vertelde achteraf dat zodra hij de melding kreeg dat een mevrouw Van Waarde had gebeld hij al wist wat er waarschijnlijk aan de hand was. Toen ik aan de kant was bevestigde de vrouw die de melding had gedaan dat ik degene was die zij voor een zwemmer had aangezien, hierop kon de actie met zekerheid worden gestaakt.

Zoals eerder gezegd voelde ik mij zeer ongemakkelijk dat deze reddingsactie om mij in het werk was gezet. Zeker nadat ik achteraf hoorde dat er in totaal 4 reddingsboten, de boot van de douane, het kustvoertuig van de reddingspost Westkapelle, een ambulance en zelfs de traumahelikopter waren opgeroepen. Ik vind dat mij echter niets te verwijten valt. Ik duik hier al meer dan 10 jaar, heb  als duiker ook meerdere keren mee gedaan met reddingsoefeningen van de KNRM en reddingspost Dishoek, wij hebben als Dishoekduikers o.a. verhalen geschreven voor de strandgids en natuurlijk onze weblog. Alle bewoners van de strandhuisjes zijn bekend met het feit dat wij hier duiken. Bij deze duik ben ik ook met volledige uitrusting over het strand gelopen (laag water) en heb nog enige minuten in het water gestaan om duikbril te spoelen en op te zetten, vinnen aan te doen en kompas te zetten. Al die tijd ben ik in mijn ogen toch zeer herkenbaar als een duiker (witte fles op mijn rug, duikbril op, luchtslangen etc. achter mijn hoofd).

 

Nog denk ik eraan of ik dit alles had kunnen voorkomen. Door reddingsdienst werd geopperd om een duikvlag te plaatsen. De vrouw heeft waarschijnlijk mij alléén gezien op het allerlaatste moment toen ik net onder water ging en daardoor niet mijn uitrusting gezien. Vervolgens heeft ze direct 112 gebeld. Had een duikvlag hier een verschil gemaakt? ik denk van niet. Ik durf gerust te stellen dat 95% van de toeristen niet weet hoe een duikvlag eruitziet en dus wat hij betekent. Wel hadden de reddingsdiensten direct kunnen zien dat het er een duiker was gaan duiken. Dit had ze echter niet tegen gehouden om uit te rukken (ze kunnen immers de vlag pas ter plaatse zien) en ze hadden ook niet mogen stoppen met zoeken totdat de persoon van de melding had bevestigd dat de zwemmer een duiker was. Ook wisten verschillende personen aan de wal dat ik was gaan duiken. Vanaf het moment dat de eerste reddingsboot ter plaatse was en dat Jacqueline heeft gebeld naar de reddingspost heeft maximaal 5 minuten gezeten.

Ik wil dit stukje afsluiten om alle hulpdiensten bedankten voor hun inzet ! Zeer indrukwekkend hoeveel mensen en materieel er binnen 20 minuten aanwezig waren.

DD Jaro
 

 

 

1 opmerking:

Marjon 21 mei 2013 10:49
Pfff...wat een verhaal zeg! Met happy end, daar houden we van! :-)

2013-05-17 VTR op visite en de eerste Sepia's.

2013-05-17 VTR op visite en de eerste Sepia's.

Vandaag hebben we de mannen van de Belgische Televisie VTR voor het programma "1000 zonnen"op bezoek. Regisseur Oswald, geluidsman Toon en cameraman Jurrit.
We maken kennis op de parkeerplaats achter de duinen en lopen met z'n alle met ieder iets van beeld- en geluidsmateriaal terug naar het strandhuisje. Vele handen maken licht werk. Bij het huisje drinken we koffie met uiteraard Zeeuwse bolussen. Tegelijk gaan de tover dozen en kisten open.

 

Er komt een heuse Quadcopter voor de GoPro uit. Hij word klaar gemaakt en uitgeprobeerd voordat we de eerste opdracht van de mannen krijgen. De vraag was om een tipi in elkaar te zetten. Nu hadden we er 3 klaar staan maar goed, nog 1 erbij is geen punt.

 

 

Om goede filmbeelden te krijgen was het nodig de Quadcopter diverse malen over te laten vliegen. Gedurende die tijd moesten we blijven knopen aan de tipi's Wie denk dat die tipi's nu nog uit elkaar vallen heeft het mis!

 

Deze "VTR" tipi's zijn te herkennen aan de vele horizontale takken die de tipi bezit. Deze uitvoering hebben we trouwens in 2006 - 2007 toegepast.

 

Daarna was het de beurt voor de grote camera en werden er onder tussen nog vragen gesteld door Oswald.

 

Rond 12 uur moesten we te water. Dit te water gaan wordt om gedraaid met het stukje op tv. Want daar komt eerst de tewaterlating van de tipi's in beeld. Voor ons kwam dit goed uit want nu konden we eerst de oude tipí's van de vorige te water lating op zoeken en daar een boei op leggen zodat de andere 3 tipi's er straks vlak bij te water kunnen.

Roel, Astrid en ik gaan onderwater. Roel met anker en volgboei daar achter ik aan het uiteinde van de ketting en Astrid aan de buddy lijn bij mij. Zo zwemmen we naar de richel. Op 9 meter legt Roel het anker neer en maakt er de reel aan vast.  Nu pak ik die lijn en zwem achter Roel aan. Nog geen meter verder stopt hij. Ik ga kijken waarom en nu blijkt dat hij de eerste Sepia in zijn lichtbundel heeft. Het vrouwtje zwemt langst Roel heen en zoekt de warmte van mijn lamp op. Dit doen ze wel vaker. Ook Astrid ziet haar nu. Met z'n alle zijn we blij. Nog geen 40 meter in het water en de eerste sepia is gespot. We zwemmen verder nog geen 2 meter verder ligt er een zeenaald in het zand. Daarna komen we in een putje een klein stukje verder een 2e sepia tegen. Dit blijven de enigste 2 sepia's die we vandaag zien. We zwemmen in een cirkel en vinden in deze slag nog geen tipi's. Op de terugweg naar het anker word het zicht slechter. Jammer. We maken nog een slag en belanden zo bij de junker. Als we eroverheen zwemmen zie ik in mijn oog hoek een grote kreeft naar boven springen in een aanval op mij. Dit vind ik niet leuk. Terug bij de kleirichel is Roel zijn reel aan het inhalen. Helaas blijft de lijn achter de junker vast liggen en is zijn lucht voorraad minimaal. We besluiten de reel bij het anker achter te laten en morgen op te halen. Roel had al wel gezien dat in deze slag de tipi's ingesloten zitten. Met een goede gedachte aan de Sepia's en het terug komende onderwaterleven verlaten we het water. Tijdens deze duik kwamen we buiten de 2 sepia's en zeenaald veel krab, hoofdkrab, kreeft, zeesterren en platvis tegen. Veel leven dus.

 

Op de kant stonden Jaro en de mannen onder het genot van een bakje warme koffie ons al weer op te wachten. Na verteld te hebben hoe het onderwater was werd het tijd om de 3 tipi's te water te laten.

Dit werd vlug gedaan omdat het helaas weer was begonnen te regenen. We hebben het vandaag toch nog redelijk droog gehouden. Maar we hadden liever mooi weer gehad.

 

 

De tipi's waren nu geplaatst en dit was het einde van de film dag. In het huisje hebben we nog beelden terug zitten kijken uit de GoPro en dat was toch wel erg leuk. Alles van uit de lucht. Jammer genoeg blijft het regenen.

De mannen van de tv besluiten de bus op de helling te rijden zodat het toch nog een beetje droog ingepakt kan worden. We nemen afscheid en kijken terug op een leuke film dag.

 

Wanneer het uitgezonden zal worden weten we nog niet maar we houden jullie zeker op de hoogte.

 

DD Marian

 

De uitzending is 6 juni op TV geweest.

Klik op onderstaande link voor de uitzending.

http://www.een.be/programmas/1000-zonnen/stroomopwaarts-op-de-westerschelde
 

2 opmerkingen:

Marjon 21 mei 2013 10:46

Mooi verhaal Marian, laat maar weten wanneer we de tv aan moeten zetten!

 

 Dishoekduikers21 mei 2013 16:30

Zullen we doen marjon :-)

2013-05-14 1000 Zonnen

2013-05-14 1000 Zonnen

Onze zuiderburen hebben op de tv het vakantieprogramma "1000 zonnen". Voor dit programma heeft de VRT het idee gevat om in een aantal afleveringen de belevenissen/bezienswaardigheden van op/in/langs de (Wester)Schelde tot aan de oorsprong van de Schelde in Frankrijk te verfilmen.

Zo heb ik me laten vertellen dat de VRT heeft ge-googled op Westerschelde en zijn ze zo uitgekomen bij de Dishoek Duikers. Na een paar telefoontjes heen en weer zijn we tot de slotsom gekomen dat we er samen wel een leuke aflevering van kunnen maken.

Speciaal voor deze gelegenheid willen we opnieuw een aantal tentjes bouwen om ook zo vanaf de oorsprong te laten zien hoe ons project groeit. Wat nodig is zijn weer wilgen takken.

 

 

Een eindje verderop in de straat staan een aantal wilgenbomen die nodig tegen de zaag mogen leunen. De eigenaar vond het knippen van een aantal takken geen enkel probleem... Vanwege de medewerking hebben we de volledige wilg maar voor hem geknot. Viel vies tegen trouwens. Het is slechts 3 minuten zagen en vervolgens anderhalf uur op ruimen...ondanks de medewerking van een aantal schapen...

 

DD Roel

1 opmerking:

Marjon21 mei 2013 10:47

Goed bezig geweest hoor Roel! :-)

2013-05-12 Mei sop in de "Herfst"???.

2013-05-12 Mei-sop in de "Herfst"????.

De laatste 4 dagen een krachtige windkracht 7 en een "herfst"temperatuur van rond de 10 graden. Hoe gaan we het noemen mei-sop in de herfst? Het mei-sop zoals we dat hier noemen zijn dode algen. Hierdoor kan het zicht met duiken ook zeer beperkt worden. We noemen het ook dat de bloei in het water zit.  

 

 

De bijgevoegde foto is bij Dishoek genomen met een temperatuur van 9 graden en een windkracht 6. Niet erg aangenaam dus.  Maar in deze tijd van het jaar is de natuur zowel op het strand als onder water altijd mooi.

 

DD Astrid

2013-05-09 Harnasmannetje.

2013-05-09 Harnasmannetje.

Hemelvaartsweekend 2013 kenmerkte zich als een zeer winderige zonloze periode. Hoge golven, stof en weinig licht waren het resultaat.
We hadden grootse plannen maar van dat alles kwam niets.

 



Eén van die plannen was om onze camera's en flitsers uit te gaan proberen in de Hollandse wateren. Een poging werd nog ondernomen op donderdag avond. Met een zicht van slechts 50cm is het enigste wat we gezien hebben een beetje eieren van naaktslakken tussen tubilaria en een klein harnas mannetje van zo'n 10cm. geen tipi's, pijlinktvissen of sepia's...  Zie hier het matige resultaat...

 

 

DD Roel