Na een lange stilte vanuit de dishoekduikers zijn we toch allemaal uit de winterslaap en we hebben er weer zin in.
Een koud begin van het sepiaseizoen.
24 maart 2013.
Afgelopen week reden we langs een tuin en daar lagen toch mooie op maat geknipte wilgentakken. Na wat gebel en langsgaan mochten we ze zaterdagmorgen in de ochtend op komen halen.
Zo rond 10.30 waren we bij het huis. Maar een oostenwind kracht 6 en sneeuw maakte het er toch niet erg aangenaam op maar alla we gaan voor het goede doel. Met de auto de wei in en jawel prachtige takken om weer in het zand te steken. De auto vol geladen en gauw richting huis.
In de loods is het toch wat aangenamer als buiten. We bellen Andre en Marian en geven aan dat toch echt de lente is begonnen en dat er takken geknipt en geboord moeten worden. Die komen door de sneeuwbui richting loods.
Dat is fijn we werken snel en de rook komt uit de takken.
Als we klaar zijn met de takken op maat en dikte te hebben gesorteerd gaan ze weer in de auto en rijden naar het strandhuisje.
Tenslotte is het makkelijker dat het met het strandhuisje meegaat als dat we de takkenbossen de duinen over moeten slepen. Ook bij het strandhuisje voelt het niet zo dat de lente begonnen is. Met een gevoelstemperatuur van -10.
Er komen mensen vragen of we de komende week de takken al in het zand gaan steken, we leggen maar uit dat de sepia's zich echt pas laten zien als het water een graad of 12 is. En daar moeten we nog even op wachten. Nu met 3 graden is het toch echt veels te koud.
Vorig jaar rond deze tijd was het water toch zeker een graad of 7. Oké nog niet warm maar wel goed om te duiken. Dinsdag gaan de takken mee naar strand en we hopen ze zo snel mogelijk te kunnen plaatsen.
DD Astrid
