We hebben wat te vieren. Het is dit jaar dat we voor het 5e jaar het Sepia Project opzetten.
Voor het 5e jaar zeulen met flessen over de duinen. Voor de 5e maal nog steeds dikke pret onder en boven water. En we gaan door. Omdat we nog steeds geïnteresseerd zijn in de sepia's en de fotografie ervan. Elk jaar weer leren we wat nieuws. Is het niet over de sepia's dan wel over de bouw van tipi's. Elk jaar verleggen we onze grenzen en elk jaar wordt ons duikgebied groter. Elk jaar worden de technieken verbeterd. En elk jaar houden we je hiervan op de hoogte.
We hebben dit jaar de naam ietswat aangepast. Een aanpassing omdat we vinden dat onze naam teveel lijkt op het Sepiaproject in de Oosterschelde van Joop & Felice Stalenburg. De nieuwe naam dekt meer de lading. We hebben gekozen voor Westerschelde Sepia Wildlife. Want kijk maar eens naar de foto's en films, het kan er Wild aan toe gaan!
Wie heeft het niet koud gehad deze winter? Wie heeft er niet gesmacht naar een hogere temperatuur, de zon, strand, verlangen de duiksport weer te kunnen beoefenen? Wij in ieder geval wel. Met het knippen van wilgentakken begin maart in het Westerschelde Sepia Project weer een feit! Welk weer het ook is!
Van de winter heb ik zitten broeien op welke verantwoorde manier we de tipi's kunnen bouwen. Verantwoord in de zin van zo min mogelijk milieu belastend materiaal in de natuur te brengen. Nou is een touwtje nou echt niet zo'n schrikbarend product maar als het ff niet hoeft dan graag niet. Als vervanger van het touwtje gebruiken gebruiken we nu houten spijkers. Dit is mogelijk geworden omdat het frame van dikkere wilgentakken wordt gemaakt
In deze 4cm dikke takken worden met behulp van een accuboormachine gaten geboord van +/- 12mm en een vrij jonge wilgentak dient als spijker. Deze jonge wilgen takken zijn taai en kunnen een redelijke beweging in het frame tijdens transport opvangen. Zaak is in dit dikke wilgenframe een aantal 3-hoeken aan te brengen die zodoende een positieve bijdrage leveren aan de sterkte. Anders gezegd, in het driehoekige basisframe wordt nog eens een driehoek geconstrueerd. Het is een proef om tipi's te bouwen zonder touw, ijzerdraad, bindbandjes, enz. Wie weet valt het wel uit elkaar door dat sommige takken te vast in het frame zitten en door vocht opname uitzetten en de wilgentak doen splijten. Wie zal het zeggen. We blijven het onderwater in ieder geval monitoren.
Betonnen ankers vs perspalen.
Ook dit jaar weer eens wat anders wat ankertjes betreft. Hebben we vorig jaar niet betonnen ankers gegoten nu is het de bedoeling om wat zwaardere takken de bodem in te blazen. Met zwaardere takken bedoel ik jonge dikke takken die vol vocht zitten. Hierdoor hebben ze minder de neiging om te gaan drijven, is het voor de duiker eenvoudiger onderwater mee te slepen en de dikte is goed om diverse tipi's aan vast te kunnen knopen. In deze takken die de bodem in worden geblazen boren we nog diverse gaten om de tipi's aan vast te kunnen knopen. Het blazen gebeurd met een kleine luchtspuit die via ons vest aan de duikfles is gekoppeld. Een slang van een meter of 2 is op de spuitmond gemonteerd. De werking is als volgt, onderaan de wilgentak zit een elastiek waar tussen de slang gekneld wordt. Tijdens het blazen met lucht wordt tevens kracht uitgeoefend om de tak in de bodem te drukken. De luchtbellen drukken het zand opzij en zodoende zakt de tak tot op een diepte van ruim een meter. Wanneer deze diepte bereikt is kan de slang tussen het elastiek getrokken worden. Nu staat de wilgentak als een paal....... in de bodem!!
Roel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten